beni dinliyor
yalnızca tükenmez kalem
bir de kağıt
anlatacak kimsem yok çünkü
yasaklı sevgim
bilinmez
sessiz bir ağıt
yanındayım
gölgen kadar yakınındayım
nefesin içime işlemekte
dokunmak istesem
kalbin sevgimi fişlemekte
ve kavuşamadıkça sana
ömrüm üşümekte
son bir dileğim var
gözlerine son bir kez bakmak
evreni taşıyan gözlerine
önüme dünyaları serseler de
dayanamıyorum özlemine
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder