simit ile martı

sen simit ol, ben martı
götürse de gemiyi
ummanlara kaptan
sevmenin yoktur şartı

üç kez dolaşsa da gemin
dünyanın etrafını
vazgeçmem
yine peşinden gelirim
kanat çırptıkça rüzgara karşı
daha çok severim

beklemek

bekledim, bekledim, bekledim
günlerce, gecelerce, haftalarca, aylarca
yıllarca bekledim
sana kavuşmak için kimbilir
yüreğime kaç sancı daha ekledim

hep sen sandım uzanan elleri
kaç kez kandım gülen gözlere
kimbilir kaç kez yemyeşil kırlardan
çiçeklerden böceklerden vazgeçip
kendimi çöllere verdim
ah bir görebilseydim yüzünü
bir yudum su içebilseydim elinden
o çölleri dünyaya değişmezdim

deniz

söyle deniz
atsam kendimi sulara
dertlerim de boğulur mu
benimle birlikte

uzun bakış

- ne oldu niye baktın?

- yüzünde ezberlemediğim tek bir yer kalmıştı, onun için baktım. sen yanımda olmayınca; gözlerimi kapatıp seni hayal ettiğimde, en gerçekçi halinle seni yaşamak için baktım. fark etttiysen,  sana çok güzel baktım.

kaktüs

gönlüm sanki bir kaktüs
ve yağmur yağmadıkça bu şehre
daha sert batırıyor dikenlerini
en çok da sevdiklerine

gözlerinde serap koşan kız
ıslat mutluluk gözyaşlarınla beni
hayat ver hadi
susuz bıraktığın her an
soluyorum sonbahar yaprağı gibi

nefes

ay gibisin
beni karanlıkta bırakmayan
geceme ışık tutan düşlerimsin
isminin ilk hecesiyle alıp
son hecesiyle verdiğim
nefesimsin
bir o kadar sıcak

sevdim seni
damdan düşer gibi ansızın
ne kadar çok sevdiysem
o kadar yalnızım

umut

bir uçurtmanın insanlardan kaçıp
bulutlara uzanmak istemesi gibi
ellerimin sana ulaşma hevesi
bir uçurtma oldum
sen diye sarıldım bulutlara
uçtum hiç durmadan
tutundum kuşların kanadına
güneşe uçtum, aydınlığa
yarınlarımıza

ama mutlu değilmişsin
ben seni sevince
sevgimin bedeli ne olursa olsun
ben mutlu olacağım hep
sen gözlerinle gülünce

yasak

se..

ben burdayım ama
sözlerim sürgünde
bir duygum var
söyleyemiyorum
izin vermiyor
kalbimin hakimi
ama bilmiyor
sustukça daha çok
daha çok..


sevi..

kimse farkında değil hislerimin
çünkü anlatmak yasak
duygularımı açıkça söylersem
canı yanar sözlerimin

seviy..

kim olduğunu bilir misiniz
söyleyemiyorum adını
kalbimin mavi ayakkabılı
papatya kokulu kadını

seviyoru..

birlikte olamasak da
ben daima bir cebimde sevda
öbür cebimde hasretle
seni bekliyor olacağım

yasaklar çiğnenmek içindir:
seviyorum

yakından sevmek

beni dinliyor
yalnızca tükenmez kalem
bir de kağıt
anlatacak kimsem yok çünkü
yasaklı sevgim
bilinmez
sessiz bir ağıt

yanındayım
gölgen kadar yakınındayım
nefesin içime işlemekte
dokunmak istesem
kalbin sevgimi fişlemekte
ve kavuşamadıkça sana
ömrüm üşümekte

son bir dileğim var
gözlerine son bir kez bakmak
evreni taşıyan gözlerine
önüme dünyaları serseler de
dayanamıyorum özlemine

yağmurların sebebi

bir bulut oldum gökyüzünde
şimşeklerim çaktı hayalinizde
yağmurları yağdırmak üzereyim


yıldırım olup düşüyorum
yakıyorum tüm benliğimle evreni
sensizlikten üşüyorum
başkası ısıtırken ellerini


dayanamıyor tüm bulutlar
ağlıyorlar dinledikçe beni
ve duymaya başlıyorum
yağmurun toğrağa düşen
o narin sesini


yağmurların sebebi bensem
benim yüzümden sarıyorsa
gökyüzünü kapkara bulutlar
güneşli günler görmeniz için
keşke daha az sevsem

sensizliğe yol almak

sözlerim gözlerine değdiğinde

kelepçe vurdun

gözyaşlarını silen ellerime
seni her zaman kıskandım
rüzgar beline dolansa bile

başkasını seversem eğer kızma bana
denizi mavi sanan çocukları hatırla
gökyüzünün mavisi benim için sendin
ama sen beni hiçbir zaman sevmediğin için
denizin de mavi olduğuna inanmak istedim

halbuki küçük bir kayık yapmıştım
gözyaşlarında yüzmek için
sapladın hançerini
batırdın gözyaşlarının içinde
suyun altında sessiz kaldı
gökyüzünden uzak sensiz kaldı